I jest! Nareszcie skończyłam. Z miesiąc temu umówiłam się ze
Stefcią na szycie sukienki. Ona uczyła, ja pilnie słuchałam, patrzyłam i szyłam :) Wszystko odbyło się na szybko, bo wciśnięte pomiędzy jeden a drugi wyjazd wakacyjny. Jednego wieczoru odwiozłam rodzinkę do rodziców, rano wcześnie wstałam, wpadłam do siostry na śniadanie a potem do Wrocławia do
Róży Rozpruwacz - tam się odbyła cała nauka. Po ośmiu godzinach zakończonych jeszcze zakupami materiałów z
Cottonhill spotkałam się znowu z siostrą na kawie i z powrotem do rodzinki. Wszystko na wariata, ale zaplanowane co do minuty :D
A teraz do rzeczy. Cytat z maila od Stefci: "wiem jak szyjesz, to na pewno nie będę obniżać poziomu :P". Ups, robi się ciekawie :D Z ustaleń wynikło, że sukienka będzie do ziemi, z podszewką i zamkiem - drugi raz w życiu wszywałam zamek. Zdjęć by nie było wcale, gdyby Stefa przytomnie ich nie zrobiła. Ja z przejęcia nie zrobiłam żadnego, dopiero w domu przy wykańczaniu.
W ciągu ośmiu godzin poczytałam instrukcję w Burdzie (z której nic nie zrozumiałam :P ), przerysowałam wykrój, wykroiłam części sukienki i podszewki, pozszywałam, zrobiłyśmy dwie przymiarki, wszyłam zamek, pomarszczyłyśmy spódnicę, jakby była jeszcze godzinka, to kiecka byłaby skończona. Ale nie było, więc w domu musiałam wyciąć podszewkę pod spódnicę, zmarszczyć, wszyć i wykończyć dół. Dałam radę, efekt jest - moim zdaniem - rewelacyjny :) Jak na pierwszy raz, oczywiście, bo żeby nie było, widzę błędy.
Dobra, koniec gadania - pokazuję. Pierwsze cztery zdjęcia dzięki uprzejmości i przytomności umysłu Stefci :)
Tak wyglądałam przed wyjściem od Róży:
W domu kiecka trochę musiała odczekać, wczoraj wieczorem wyjęłam z worka...
...docięłam i zmarszczyłam podszewkę...
...przyszyłam...
...o właśnie tak.
Po zrobieniu jeszcze paru innych metrów szwów i uprasowaniu wskoczyłam w kieckę i poprosiłam pięknie o portrecik :) Cała ja :D
Jestem bardzo z siebie dumna. Jak patrzę na tę sukienkę, to nie wierzę, że to ja sama tymi łapkami zrobiłam. No nie wierzę :)
A, i jeszcze jedno - od wczoraj wzdycham do overlocka. Rewelacyjna sprawa :)
